بررسی کیفیت زندگی و احساس تنهایی بین دانشجویان دختر خوابگاهی و غیر خوابگاهی

بررسی کیفیت زندگی و احساس تنهایی بین دانشجویان دختر خوابگاهی و غیر خوابگاهی

سمیرا نژاد نادری[1]، اعظم متین نژاد[2]، دکتر حسن شمس اسفند آباد[3]

چکیده

مقدمه: تنهایی مجموعه پیچیده ای از بازتابهای احساسی و شناختی پریشان کننده و تجربه هیجانی منفی  است که از ناتوانی فرد در صمیمیت و ارتباطات اجتماعی ناشی می شود.بیشتر افراد جوان به ویژه دانشجویان امروزه احساستنهایی، نا امیدی و بی‌معنی بودن زندگی را تحربه می کنند. احساس تنهایی تأثیرات هیجانی، جسمی و رفتاری منفی برای افراد دارد و باعث کاهش رضایت از زندگی و احساس شادمانی می‌شود. زندگی در محیط خوابگاه به علت دوری از محیط گرم  خانواده ، تغییر درنوع تغذیه، عدم امکانات رفاهی و واردشدن به اجتماع جدید می تواند کیفیت زندگی  روانی و جسمی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین،  می توان انتظار داشت زندگی در خوابگاه تاثیر منفی بر کیفیت زندگی و احساس تنهایی دانشجویان داشته باشد. 

هدف :هدف از پژوهش حاضر بررسی کیفیت زندگی و احساس تنهایی بین دانشجویان دختر خوابگاهی و غیر خوابگاهی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین بود. 

مواد و روش‌ها: جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان خوابگاهی و غیر خوابگاهی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره ) شهر قزوین تشکیل می داد.  نمونه این پژوهش شامل 80 نفر از دانشجویان دختر خوابگاهی و 80 نفر از دانشجویان غیر خوابگاهی(20_25سال) بود. در این پزوهش از پرسشنامه احساس تنهایی دانشگاه کالیفرنیا ((UCL و کیفیت زندگی

(36-SF) که از روایی و اعتبار بالایی برخوردار ند استفاده شد.

یافته‌ ها و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد اگر چه بین احساس تنهایی دانشجویان خوابگاهی و غیر خوابگاهی تفاوت معناداری وجود ندارد، اما اکثریت افراد دو گروه احساس تنهایی متوسط و بالایی را تجربه می کنند. بین کیفیت زندگی دو گروه تفاوت معنی دار وچود داشت. دانشجویان خوابگاهی از عملکرد فیزیکی، عملکرد اجتماعی، سلامت عمومی، کیفیت زندگی جسمی و روانی پایین تر و درد بدنی بیشتری نسبت به دانشجویان غیرخوابگاهی برخوردار بودند.. به کارگیری راهکارهای مناسب جهت پی بردن به ریشه احساس تنهایی تجربه شده در هر دو گروه و نیز کیفیت زندگی پایین تر در دانشچویان خوابگاهی توصیه شده است.

کلید واژه ها: کیفیت زندگی و احساس تنهایی بین دانشجویان دختر خوابگاهی و غیر خوابگاهی